همیشه که نمیشه کوکتل الکلی باشه، یه موقع هایی هم کوکتل میکروبی لازمه!
سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که در سال ۲۰۱۹ حدود ۱.۲۷ میلیون نفر به طور مستقیم به خاطر سویه های باکتریایی مقاوم به دارو جان باخته اند و این سویه ها به ۴.۹۵ میلیون مرگ کمک کرده اند. در حالی که باکتری ها به طور طبیعی در برابر آنتی بیوتیک ها مقاومت پیدا می‌کنند، به راهکارهای بیشتری برای مقابله با مقاومت آنتی بیوتیکی نیاز است.
یکی از راهکارهای نوظهور در این زمینه، استفاده از پپتیدهای ضدمیکروبی است که زنجیره هایی از اسیدهای آمینه هستند و به عنوان ترکیبات ضدمیکروبی گسترده عمل می‌کنند و اجزای اصلی سیستم ایمنی ذاتی در حیوانات، قارچ ها و گیاهان هستند. حالا، یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه آزاد برلین نشان می‌دهد که باکتری سودوموناس آئروجینوزا وقتی با ترکیبی از پپتیدهای ضدمیکروبی درمان می‌شود، کمتر احتمال دارد که مقاومت آنتی‌بیوتیکی پیدا کند.
این یافته‌ها در مجله PLOS Biology در مقاله‌ای با عنوان “تکامل مقاومت به پپتیدهای ضدمیکروبی در سودوموناس آئروجینوزا به شدت توسط ترکیبات تصادفی پپتید محدود می‌شود” منتشر شده است.
محققان نوشتند : “شیوع پاتوژن‌های مقاوم به آنتی بیوتیک به یک تهدید بزرگ برای بهداشت عمومی تبدیل شده و نیازمند ابتکارات سریع برای کشف راهکارهای جدید برای کنترل عفونت‌های باکتریایی است. بنابراین، نظارت بر استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و تشخیص سریع، همچنین توسعه و استفاده محتاطانه از عوامل ضدمیکروبی جدید و موثر ضروری است.
این عوامل باید در حالت ایده‌آل کمتر از عوامل ضدمیکروبی موجود، باعث انتخاب مقاومت در پاتوژن‌ها شوند. استفاده از پپتیدهای ضدمیکروبی (AMPs) که اجزای کلیدی پاسخ ایمنی ذاتی هستند و درمان‌های ترکیبی، به عنوان راهکارهایی برای کاهش ایجاد مقاومت پیشنهاد شده‌اند.”
در یک مقاله اخیر از GEN، به باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک و یک ضعف برای کمک به غلبه بر مقاومت آنتی‌بیوتیکی اشاره شده است.
در مطالعه جدید، محققان بررسی کردند که آیا ترکیبات پپتیدهای ضدمیکروبی ساخته شده در آزمایشگاه می‌توانند خطر تکامل مقاومت ضدمیکروبی در پاتوژن P. aeruginosa را در مقایسه با قرار گرفتن در معرض یک پپتید ضدمیکروبی واحد کاهش دهند.
آن‌ها دریافتند که استفاده از ترکیبات پپتیدهای ضد میکروبی، خطر ایجاد مقاومت در باکتری‌ها را به‌طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. این ترکیبات همچنین به جلوگیری از ایجاد مقاومت متقاطع در باکتری‌ها نسبت به سایر داروهای ضدمیکروبی کمک کردند، در حالی که حساسیت به دارو را حفظ کرده یا حتی بهبود بخشیدند.
به طورکلی، یافته‌ها نشان می‌دهند که استفاده از ترکیبات پپتیدهای ضدمیکروبی یک استراتژی ارزشمند در جستجوی درمان های جدید و ماندگارتر برای باکتری‌هاست.
محققان معتقدند که استفاده از یک کوکتل چندگانه از پپتیدهای ضد میکروبی، چالش‌های بیشتری برای باکتری‌ها ایجاد می‌کند که می‌تواند در مقایسه با آنتی‌بیوتیک های سنتی، به تأخیر در تکامل مقاومت ( مقاوم شدن باکتری‌ها) منجر شود. علاوه بر این، این کوکتل‌ها می‌توانند به صورت مقرون به صرفه ساخته شوند و مطالعات قبلی نشان داده‌اند که برای موش ها غیر سمی هستند.
نویسنده اصلی، برناردو آنتونز، می گوید : “حتی پس از چهار هفته از قرار گرفتن در معرض، مدت زمان معمول درمان برای عفونت‌های سودوموناس، ما نتوانستیم مقاومتی علیه پپتید تصادفی جدیدمان پیدا کنیم، اما در مقابل سایر عوامل ضدمیکروبی این مقاوت ایجاد شد.”
